Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde Acil Tıp Teknisyeni olarak göre yapan sanığın Kasap Demir Mahallesi Zeyrek Caddesinde bulunan Verem Savaş Dispanseri alanı içindeki 112 istasyonuna ait ambulansı dispanser bahçesine park etmek için oraya ait demir bahçe kapısı kanatlarından birini açtıktan sonra diğer kanadın devrilmesi ve oradan tesadüfen geçmekte olan katılanın üzerine düşerek vücudunda ağır (4.) düzeyde kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığının kabul edildiği olayda:
Mülkiyeti Verem Savaş Derneğine ait olan binanın İl Sağlık Müdürlüğü tarafından Verem Savaş Dispanseri olarak kiralandığı, İl Sağlık Müdürlüğü tarafından binanın 3 odasının İl Ambulans Servisi Başhekimliğine tahsis edilerek 112 Acil Yardım İstasyonunun faal hale getirildiği, binanın geri kalan bölümlerinin 112 İl Ambulans Servisi Başhekimliğinin sorumluluğunda bulunmadığının belirtildiği, 112 Acil Yardım İstasyonunun 22/04/2014 tarihinde İl Ambulans Servisi Başhekimliği tarafından faaliyetinin sonlandırılarak binanın boşaltıldığının belirtildiği,
Halk Sağlığı Müdürlüğü tarafından düzenlenmiş 14/07/2014 tarihli yazı cevabına göre, Fatih Verem Savaş Dispanserinin faaliyetinin sonlandırılmış olup arşivlerinde belge bulunmadığının belirtildiği,
İl Sağlık Müdürlüğüne hitaben Taksim Eğitim ve Araştırma Hastanesi Başhekimi olan incelemeci tarafından düzenlenen inceleme raporunda, olaya konu demir kapının demirlerinin ve hatta demir kapının değişik zamanlarda çalındığı, Acil Tıp Teknisyeni sanığın ambulansı ile herhangi bir yere çarpmasının söz konusu olmayıp ambulansı içeri almak için kapı kanatlarını açmaya çalışırken demir kapı kanatlarından bir tanesinin düşmesinde bir kusuru olmadığı kanaatinin belirtildiği,
Sanığın İl Sağlık Müdürlüğü tarafından yapılan inceleme raporuna esas teşkil eden 01/11/2011 tarihli ve hazırlık aşamasında alınan kolluk ifadelerinde özetle, demir kapının bir kanadını açtığını diğer kanada yöneldiğinde demir sürtme sesi duyduğu, kapının açmadığı kanadının devrilmekte olduğunu gördüğü, bağırarak çevreden geçenleri uyardığını ve kapıyı tutmak için hamle yaptığı ancak sadece yavaşlatabildiğini, daha önceden kapıyla alakalı herhangi bir sallanma, zor kapanma, menteşesinin paslandığı ile ilgili bir bulgunun gözüne çarpmadığını, fakat arkadaşlarından duyduğu kadarıyla ATT arkadaşlarından birinin 112 Başhekimliğine sözel olarak başvurduğunu netice alamayınca Fatih Belediyesine yine sözel olarak başvuruda bulunduğunu belirttiği,
Mahkemece hükme esas alınan görgü tanığının beyanında özetle, olaydan bir kaç gün kadar önce demir kapının kanatlarından bir tanesinin kancasının kırıldığını, kancanın tamir ettirilmediğini, kazadan sonra demir kapının iki kanadının da çıkarılıp götürüldüğünü, sanığın kapıya vurduğunu fark etmediğini beyan etmesi karşısında;
Mahkemenin, demir kapının katılanın üzerine düşerek yaralanmasıyla sanığa yüklenebilecek bir kusur olmadığı, sanığın ambulansla kapıya çarpması veya kapının düşmesine neden olacak bir eylemi olmadığı, ortalama 300-400 kg ağırlığında olduğu anlaşılan demir bir kapının bir insanın açmaya çalışması sırasında düşmesinin hayatın olağan akışına göre beklenmeyeceği, bu durumda kapının düşmesinde bakım, onarım eksikliği gibi sanığın inisiyatifi dışındaki objektif nedenlerin etken olduğu, olayda sanık tarafından öngörülemeyecek tedbir almasına imkan olmayan durumun olduğu, dosya kapsamına göre sanığa durumu bakımından bilirkişi görüşü alınmasına gerek olmadığının değerlendirildiği, CMK"nın 63. maddesinin 1. fıkrasına göre de çözümü uzmanlık, özel veya teknik bilgiyi gerektiren hallerde re"sen veya istem üzerine bilirkişi görüşünün alınmasına karar verilebileceği, hakimlik mesleğinin gerektirdiği genel ve hukuki bilgi ile çözülmesi olanaklı hallerde bilirkişi dinlenemeyeceği belirtildiği,katılanın yaralanması olayında sanığa yüklenebilecek kusur olmadığına yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamede bu yönden bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin taksirinin bulunmadığı gerekçesi gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin,dispanser kapısının problemli olduğunun sanık ve diğer çalışma arkadaşları tarafından bilindiğine, sanığın beyanında ve inceleme raporunda bu hususun sabit olduğuna, kapının problemli olduğunu bilerek bu şekilde kullanmaya devam etmesinin kullanan kişileri sorumlu kıldığına,eksik incelemeyle beraat kararı verildiğine, mahalli Cumhuriyet savcısının mahallinde keşif yapılmadan usul ve yasaya aykırı karar verilidğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 04.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.