Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/6221 Esas 2015/15079 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 08/12/2014
NUMARASI : 2014/366-2014/649

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalıdan satın alınan ticari aracın ilk günlerden itibaren arızalandığını, her arızanın tamirinden sonra yeni arızaların ortaya çıktığını, bundan dolayı araçta 17 defa onarım yapıldığını, araçtan umulan yararın sağlanamadığını belirterek, araç için ödenen 36.725,35 TL"nin ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, aracın ticari araç olduğunu, davanın satış tarihinden 3 yıl sonra açıldığını, garanti süresinin dolduğunu, ayrıca arızaların zamanında onarıldığını, yedi servis kaydının kendilerine ait olmadığını, periyodik bakımların arıza sayılamayacağını ve kullanıma göre söz konusu arızaların normal olabileceğini, tamir hakkını kullanan davacının bedel iadesi isteyemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporuyla ticari amaçla kullanılan dava konusu aracın sık aralıklarla onarım ve bakım ihtiyacının doğması nedeniyle davacı açısından olumsuz bir durumun ortaya çıktığı, tekrarlanan arıza ve onarımların istenen sonucu doğurmadığı, onarıma rağmen araçtaki arızanın sürdüğü ve halen tam olarak giderilemediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı 29.11.2010 tarihinde teslim aldığı aracı 10.05.2011 tarihinde motor arıza lambasının yanması sebebiyle servise götürmüş, bu tarihten sonrada 09.09.2013 tarihine kadar değişik sebeplerle araç servise götürülerek davacı tarafından araç 90.000 kilometreye kadar kullanılmıştır. Davalı savunmasında aracın periyodik bakımlarının da süresinde yapılmadığını savunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu hüküm kurmaya elverişli olmadığı gibi davalı vekilinin itirazları da değerlendirilmemiştir.
Bu durumda davalı vekilinin bilirkişi raporuna itirazları da gözetilerek toplanan deliller üzerinde konusunda uzman bir bilirkişi kurulundan Yargıtay denetimine elverişli yeni bir rapor alınarak, araçtaki arızanın üretim hatası olup olmadığı, yoksa aracın kullanımından kaynaklı bir hata olup olmadığı yolunda kesin kanaate ulaşılabilen rapor alınıp sonucuna uygun bir şekilde karar verilmesi gerekirken yetersiz bilirkişi raporuna ve eksik incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine,18.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.