Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/19813 Esas 2019/2831 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/19813
Karar No: 2019/2831
Karar Tarihi: 25.02.2019

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/19813 Esas 2019/2831 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi         2015/19813 E.  ,  2019/2831 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Tehdit
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteklerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar ve belgeler ile gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Soruşturma ve kovuşturma evresinde görev yapan tercümanların, ceza yargılaması sistematiğinde bilirkişi statüsünde bulunmaları, CMK’nın 69/1. maddesine göre, hakimin reddini gerektiren sebeplerin bilirkişiler hakkında da geçerli olduğu ve sanığın agabeyi olan mağdur ...’ın kollukta alınan ifadesinin, aynı zamanda olayın tek görgü tanığı olan tercüman ... huzurunda tespit edildiğinin anlaşılması karşısında, anılan Kanunun 22/1-h maddesi uyarınca söz konusu ifade işleminin geçersiz olduğu gözetilmeden, adı geçen mağdur ifadesinin hükümlere esas alınan deliller arasında gösterilmesi,
    2-Sanığın, ağabeyleri olan mağdurlar ... ve Abdülcelil’in evinin önünde tüfekle havaya ateş ettiği ve akabinde de bir arka sokakta evine dönmekte olan mağdur ...’in aracının arkasından yaralama kastı ile ateş ettiği iddia edilen olayda; mağdur Abdülcelil’in kollukta alınan ifadesinde, olay gecesi silah sesi duyması üzerine dışarıya baktığında, kardeşi olan sanığı tüfekle kendi mahallelerinde havaya ateş ederken gördüğünü, yanına gidip tüfeğe uzandığını fakat kendisi ile ağabeyi diğer mağdur ...’e yönelik küfür ettiğini ve tüfeği içeriye çekip aracıyla uzaklaştığını beyan etmesi karşısında, olay yerinde keşif yapılarak, mağdurların aynı evde ikamet edip etmedikleri ve sanığın mahallede ateş ettiği iddia edilen yerin mağdurların evlerine olan uzaklığı tespit edilip, diğer tüm kanıtlarla birlikte değerlendirilmesinden sonra, sanığın eylemlerinin hangi mağduru hedef aldığı belirlenerek, sonucuna göre sanığın silahla havaya ateş etme eyleminin, TCK’nın 170/1-c maddesindeki suçu, mağdur ...’in aracının arkasından ateş etme eyleminin ise aynı Kanunun 106/2-a maddesindeki suçu ayrı ayrı oluşturup oluşturmayacağı tartışılmadan, eylemlerin bütün halde her iki mağdura yönelik zincirleme şekilde silahla tehdit suçunu oluşturduğunun kabul edilmesi,
    3-CMK’nın 324/5. maddesinde, duruşmada görevlendirilen tercüman ücretinin yargılama gideri sayılmayacağı ve bu giderlerin Devlet Hazinesi’nce karşılanacağının düzenlenmiş olması karşısında, tespit edilen 20 TL’nin yargılama gideri olarak sanığa yüklenemeyeceğinin gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.