Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14928 Esas 2016/862 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/14928
Karar No: 2016/862
Karar Tarihi: 27.01.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14928 Esas 2016/862 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülmüştür. Temyiz süresi dolduktan sonra, davacı vekili tarafından verilen dilekçe ile Ticaret Mahkemesi ve Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen yetkisizlik kararlarının temyiz edilmediği belirtilerek dosyanın merci tayini için Yargıtay ilgili dairesine gönderilmesi talep edilmiştir. Daire ise davacı vekilinin dilekçesiyle ilgili bir temyiz istemi olmadığına karar vermiştir. Davalı vekilinin katılım yoluyla temyiz istemi ise reddedilmiştir.
HUMK'nın 432/1. maddesi, temyiz süresine ilişkin hükümleri düzenlerken, 433. maddesi temyiz yoluyla ilgili başvuruların süresini belirlemektedir.

11. Hukuk Dairesi 2015/14928 E. , 2016/862 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18.09.2014 gün ve 2014/663-2014/389 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Mahkemenin yetkisizlik kararı davacı vekiline 23.12.2014 günü tebliğ edilmiş ve temyiz süresi dolduktan sonra 16.01.2015 günü davacı vekili tarafından verilen dilekçe ile Ticaret Mahkemesi ve Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen yetkisizlik kararlarının temyiz olunmaksızın kesinleştiği için dosyanın merci tayini için Yargıtay ilgili dairesine gönderilmesi talep edilmiştir. İşbu dilekçe her ne kadar mahkemece temyiz dilekçesi gibi görülüp, temyiz defterine kaydedilerek temyiz harç ve masrafları da alınmış ise de, dilekçe içeriğine göre davacı vekilinin herhangi bir temyiz istemi bulunmamaktadır. Bu nedenle, davacı vekilinin mezkur dilekçesine istinaden Dairemizce temyiz incelemesi yapılmasına yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
Davalı vekilinin temyiz istemine gelince; davalı vekili HUMK’nın 432/1. maddesi gereğince süresi içinde temyiz isteminde bulunmamış olmasına rağmen, davacı vekilinin 16/01/2015 tarihli dilekçesinin mahkemece temyiz dilekçesi olarak davalı tarafa tebliği üzerine katılma yolu ile temyiz isteminde bulunmuştur. Bu temyiz isteminin incelenmesi, davacı vekilinin süresi içerisinde hükmü temyiz etmiş olmasına bağlı olduğu gibi, aynı zamanda bu yoldaki talebin HUMK’nın 433. maddesinde öngörülen süre içinde de yapılmadığı da anlaşılmaktadır. Bu itibarla, davalı vekilinin katılma yoluyla temyiz isteminin bu nedenle reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin 16.1.2015 tarihli dilekçesine istinaden Dairemizce temyiz incelemesi yapılmasına yer olmadığına, davalı vekilinin katılma yoluyla temyiz isteminin REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 27/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.