Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/15472 Esas 2018/22375 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/15472
Karar No: 2018/22375
Karar Tarihi: 17.10.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/15472 Esas 2018/22375 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, iş akdine haksız nedenle son verildiğini iddia ederek kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının tahsili için dava açmıştır. Mahkeme, belirtilen alacakların bir kısmının ödeneceğine karar vermiştir ancak davalı taraf bu kararı temyiz etmiştir. Yargıtay, dosyadaki yazılara ve delillere dayanarak davalının temyiz itirazlarını reddetmiş ve davacının fazla çalışma yaptığı, ulusal bayram ve genel tatil günleri ile hafta tatili günlerinde çalıştığı kabul edilerek söz konusu alacakların hüküm altına alınması gerektiği sonucuna varmıştır. Ancak, mahkemenin tanık beyanlarındaki farklılıkları gidermeden karar vermesi hatalı olduğundan, temyiz edilen karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: Fazla çalışma ücretine ilişkin hükümler 4857 sayılı İş Kanunu'nun 37. maddesinde, haftalık çalışma süresine ilişkin hükümler ise aynı kanunun 63. maddesinde yer almaktadır. Ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma ve ücretlendirme ile ilgili hükümler ise 4857 sayılı İş Kanunu'nun 46. maddesi ve ilgili mevzuatında düzenlenmektedir.

22. Hukuk Dairesi 2017/15472 E. , 2018/22375 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :... Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının ... akdine işverence haksız nedenle son verildiğini öne sürerek kıdem tazminatı ve bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2- Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı, ulusal bayram ve genel tatil günleri ile hafta tatili günlerinde çalışıp çalışmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı 03.05.2004-02.07.2012 tarihleri arasında işyerinde düğümcü ustası olarak çalışmıştır.
Davacının dinlenen tek tanığının anlatımından hareketle haftalık 19,5 saat fazla mesai yaptığı, ayda 2 hafta tatili gününde çalıştığı ve dini bayramların 2 günü dışında kalan diğer günler ile milli bayram ve resmi tatiller de çalıştığı kabul edilerek sözü edilen alacaklar hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, davacı tanığı dışında, davalı tarafın da tanık deliline başvurduğu, dinlenen davalı tanıklarının da işten çıkartıldıklarının anlaşılması karşısında tanıklık yaptıkları dönemde işverene bağımlı durumda olmadıkları anlaşılmıştır. Dinlenen tanıkların beyanlarında çalışma saatleri ve günleri bakımından çelişkiler olduğu görüldüğünden bu tanıklar yeniden dinlenilerek beyanlardaki farklılıkların nedeni belirlenmeli, çelişkiler giderilmeli, sonucuna ve tüm dosya kapsamına göre fazla çalışma ücreti, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücret alacağı konusunda bir karar verilmelidir.
Mahkemece belirtilen hususlar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.10.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.