MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 14/01/2014 gün ve 2012/522-2014/17 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Mahkemece verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 21.05.2014 tarihli ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, ek karar davalı vekiline 02.06.2014 tarihinde tebliğ edilmiş olup, davalı vekilince 16.06.2014 tarihinde yani HUMK"nın 432/5 maddesinde belirtilen 7 günlük yasal temyiz süresi geçtikten sonra temyiz edilmiştir.
HUMK"nın 432/4. maddesine göre, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararında, Yargıtay tarafından da bir karar verilebileceği öngörüldüğünden HUMK"nın 432/4. maddesi uyarınca, davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 27/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.