Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8655 Esas 2021/474 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8655
Karar No: 2021/474
Karar Tarihi: 20.01.2021

Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8655 Esas 2021/474 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkartılan tebligatın iş yerinde mükellefe tebliğ edilmesi gerektiği halde, dairede yapılması gerektiren nedenler tespit edilmediği için mahkemece defter ve belgelerin incelenmek üzere ibrazı için denetmenlik adresine getirilmesi istenerek suçun unsurları oluştuğu gerekçesiyle sanık hakkında mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, herhangi bir istisna belirlenmeden iş yerinde faaliyetin devam ettiği gerekçesiyle, suçun unsurlarının oluşmadığından sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle mahkumiyet hükmü, yasaya aykırı olduğundan bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 139. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2017/8655 E. , 2021/474 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

213 sayılı VUK"nin 139. maddesine göre; vergi incelemeleri, esas itibarıyla incelemeye tabi olanın iş yerinde yapılır. İş yerinin müsait olmaması, ölüm, işin terk edilmesi gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde yapılması imkansız olur veya mükellef ve vergi sorumluları isterlerse inceleme dairede yapılabilir. İş yeri faal olan mükelleflere, defter ve belgelerin vergi dairesine getirilmesi için yapılan tebligatlar hukuki sonuç doğurmayacağından suçun unsurları oluşmayacaktır. Somut olaya gelince, vergi denetmeni tarafından defter ve belgelerini ibraz etmesi için çıkartılan tebligatın, 13.11.2011 tarihinde işyeri adresinde bizzat sanığa tebliğ edilmesi; incelemenin dairede yapılmasını gerektiren nedenler tespit edilmediği için, defter ve belgelerin incelenmek üzere ibrazı için denetmenlik adresine getirilmesi istenerek sürecin mükellef aleyhine tersine çevrilmesi karşısında; suç tarihinde mükellefin hesaplarının dairede incelenmesine imkan veren 213 sayılı VUK’nin 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenmediği ve iş yerinde faaliyetin devam ettiğinin anlaşılması karşısında, unsurları oluşmayan atılı suçtan sanık hakkında beraat kararı verilmesi yerine mahkûmiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.01.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.