Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2015/3560 Esas 2015/8385 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 8 - 2014/66466
MAHKEMESİ : Küçükçekmece 12. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/06/2013
NUMARASI : 2012/126 (E) ve 2013/278 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 10/07/2012 tarihli iade kararı sadece karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükümle ilgili olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararından sonra mühür bozma suçundan kurulan hükmün hukuken geçersiz olduğu; katılan vekilinin 22/04/2011 havale tarihli dilekçesi ile de sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 09/03/2011 tarihli beraat hükmünü temyiz ettiği, mühür bozma suçundan kurulan 09/03/2011 tarihli beraat hükmü ile ilgili bir temyiz isteminin bulunmadığı ve temyiz isteminin sadece karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükme yönelik olduğu anlaşılmakla, katılan vekilinin 30/07/2013 tarihli dilekçesindeki temyiz isteminin de sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 29/06/2013 tarihli beraat hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, "yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dâhilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi" olduğu değerlendirilip, katılan kurumun talep ettiği zarar miktarı ile bilirkişinin hesapladığı cezasız ve vergisiz gerçek zarar miktarının farklı olduğu, bu nedenle sanığa miktar da belirtilmek suretiyle “bilirkişinin hesapladığı kurumun cezasız ve vergisiz gerçek zararını (1249,88TL) gidermesi durumunda 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine" ilişkin bildirimde bulunulduktan sonra yasal sürenin geçmesi nedeni ile sanığa makul bir süre de tanınıp bu süre beklenilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerekli olduğu gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.