19. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/3107 Karar No: 2015/15050 Karar Tarihi: 18.11.2015
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/3107 Esas 2015/15050 Karar Sayılı İlamı
19. Hukuk Dairesi 2015/3107 E. , 2015/15050 K.
"İçtihat Metni"
Davacı ... vek.Av.... ile davalı ... .aralarındaki hakem kurulu kararına itiraz davası hakkında Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla ...Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 24.12.2014 gün ve 2014/1260 E. 2014/1062 K. Sayılı ek kararın hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
- K A R A R -
Davacı vekili, kredi kartı aidatının iadesine ilişkin... Tüketici Sorunları Hakem Heyetinin 21/11/2014 tarihli ve 2014/657 sayılı kararının haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek kararın iptalini talep ve dava etmiştir. Davalıya tebligat yapılmamış, davalı tarafından da bir beyan sunulmamıştır. Mahkemece iptali, istenen kararın... ilçe tüketici sorunları hakem heyetine ait olduğu, 6502 sayılı Yasanın 70/3. maddesi uyarınca kararı veren hakem heyetinin bulunduğu yerdeki mahkemenin yetkili olduğu gerekçesi ile yetkisizlik kararı verilmiş, ardından 24/12/2014 tarihli ek kararda yetkisizlik kararının verildiği anda kesin karar olması halinde HMK"nun 20. maddesi gereğince karar tarihinden itibaren iki hafta içinde talep edilmesi halinde dosyanın yetkili mahkemeye gönderileceği aksi taktirde bu mahkemece davanın açılmamış sayılmasına karar verilmesi gerektiği, 05/12/2014 tarihinde kesin olarak verilen karar için en geç 19/12/2014 tarihine kadar talepte bulunulması gerekirken, davacı vekili tarafından Uyap sistemi üzerinden 24/12/2014 tarihinde yetkili mahkemeye gönderme talebinde bulunulduğu gerekçesi ile davanın açılmamış sayılmasına dair ek karar verilmiş, ek karar davacı vekilince temyiz edilmiştir. 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-4 maddede öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2014 yılı için 1.890 TL’dir. Temyize konu edilen miktarın 205,50 TL olması nedeniyle 24.12.2014 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı içtihadı birleştirme kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin 24.12.2014 tarihli ek kararın kesin olması nedeniyle reddine, 18.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.