Zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/6303 Esas 2020/11613 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6303
Karar No: 2020/11613
Karar Tarihi: 23.06.2020

Zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/6303 Esas 2020/11613 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların zor kullanma yetkisine ilişkin sınırı aşarak kasten yaralama suçundan yargılandığı bir davada, mahkeme sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması, diğer sanıklar hakkında ise beraat kararı vermiştir. Temyiz edilen kararda, sanık ... hakkında verilen hüküm itiraza tabi olup temyizi mümkün değildir. Bu nedenle, sadece diğer sanıklar hakkında kurulan beraat kararlarına yönelik temyiz itirazları ele alınmış ve tüm kanıtlar incelenerek, aleyhte olan kanıtların yeterli olmadığına karar verilmiştir. Karar, 23/06/2020 tarihinde oy birliğiyle onanmıştır.
Kararda, CMK'nın 231/12. maddesine göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının itiraza tabi olduğu, CMK'nın 264. maddesi gereği ise katılanın temyiz isteğinin itiraz mahiyetinde kabul edilebileceği belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2018/6303 E. , 2020/11613 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama
HÜKÜM : Sanık ... hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması, diğer sanıklar hakkında beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklardan ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi karşısında itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından, CMK"nın 264. maddesi de gözetilerek katılan vekilinin temyiz isteğinin itiraz mahiyetinde kabulü ile mercince değerlendirilip gerekli kararın verilmesi mümkün görüldüğünden, incelemenin diğer sanıklar hakkında kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıkların leh ve aleyhlerindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaati karşısında, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği gibi katılan vekilinin temyiz itirazları da yerinde görülmediğinden reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA 23/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.