Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/13929 Esas 2016/846 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/09/2011 tarih ve 2010/589-2011/485 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili,.... Eyalet Mahkemesi tarafından verilen 29.04.2008 tarih ve 5 O 334/06 sayılı kararın kesinleştiğini ileri sürerek, bu kararın tanınmasına ve tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2009/642E sayılı dosyası ile eldeki davanın dava konusunun aynı olduğunu belirterek derdestlik itirazında bulunmuş, davanın esasına ilişkin olarak da davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, derdestlik itirazının kabulü ile derdestlik itirazı nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dava, yabancı mahkeme ilamının tenfizi istemine ilişkin olup, mahkemece derdestlik itirazının kabulü ile derdestlik nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Ancak, dava tarihinde yürürlükte olan 1086 sayılı HUMK"nın 187/4 maddesi uyarınca derdestlik, ilk itirazlardan olup aynı yasanın 195. maddesi uyarınca dava dilekçesinin tebliği tarihinden itibaren on gün içinde ileri sürülmesi gerektiğinden mahkemece resen gözetilemez. Dava, 11.11.2010 tarihinde açılmış, dava dilekçesi davalı tarafa 08.12.2010 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı vekilince verilen 27.01.2011 havale tarihli cevap dilekçesinde derdestlik itirazında bulunulmuştur. Bu durumda, gerek dava tarihi, gerek cevap dilekçesinin verildiği tarih, gerekse de kararın verildiği 22.09.2011 tarihinde 1086 sayılı HUMK yürürlükte olup, anılan yasaya göre ilk itirazlardan olan derdestlik itirazı süresinde olmadığından mahkemece derdestlik itirazı kabul edilerek davanın derdestlik nedeniyle reddine karar verilmesi yerinde görülmemiş, kararın temyiz eden davacılar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davacılar yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacılara iadesine, 27/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.