Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/6635 Esas 2019/10702 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Bakırköy 5. Asliye Ceza Mahkemesi’ne ait 1994/1209 E, 1997/267 Karar sayılı dosyasına istinaden 09/03/2015 tarihli ek kararın temyizine ilişkin

Dolandırıcılık suçundan hükümlü hakkında yapılan uyarlama yargılaması sonucunda infazın devamına ve itirazın isteminin reddine ilişkin karar hükümlü tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümlü hakkında dolandırıcılık suçundan verilen 26/02/1997 tarihinde dolandırıcılık suçundan dolayı 765 sayılı TCK"nın 503/1, 522. 81/1. maddeleri gereğince 4 ay 10 gün hapis ve 1.011.110 TL Ağır para cezasına hükmedildiği, mahkumiyet hükmünün kesinleşerek infaza verilmesinden sonra, hükümlünün talebi üzerine mahkemece 11/02/2015 tarihinde evrak üzerinden uyarlama değerlendirmesi yapıldığı, 765 sayılı Kanun’un 5237 sayılı Kanun’a göre daha lehe olduğuna karar verilerek ek karar ile talebin reddine karar verildiği, temyiz yasa yoluna tabi olan 11/02/2015 tarihli ek karara sanık tarafından yapılan itiraz üzerine Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nce 23/02/2015 tarih ve 2015/385 D. İş sayılı kararı ile mahkemenin kararı yerinde bulunarak itirazın reddedildiği ve kararın kesin olduğu belirtildiği, karar kendisine tebliğ edilen hükümlünün yeniden itirazda bulunduğu; Bakırköy 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nce 17/03/2015 tarihinde 2015/519 D. İş sayılı kararı ile kararın kesin olması ve kararda isabetsizlik olmaması nedeniyle itirazın reddine karar verildiği, sanığın tebliğ edilen bu karara karşı da temiz talebinde bulunduğu, doysanın 26/03/2015 tarihinde temyiz incelemesine gönderildiği anlaşılmakla; Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nce 23/02/2015 ve 2015/385 D. İş ve Bakırköy 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nce 17/03/2015 tarihinde 2015/519 D. İş sayılı, Bakırköy 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09/03/2015 tarihli teöyiz talebinin reddine dair Ek kararlarının hukuken geçersiz olduğu anlaşılmakla, söz konusu ek kararlar kaldırılarak yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. madde ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanun’unun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9/3. maddesindeki " Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir." şeklindeki düzenleme ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27/12/2005 tarihli ve 2005/3-162-173 sayılı kararma nazaran, lehe kanunun tespit edilip uygulanması, herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, delil toplanmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa ya da cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin bir hükmün uygulanması olanağı sonraki kanun ile doğmuşsa, hükümde değişiklik yargılamasının duruşmalı yapılmasının zorunlu olduğu gözetilmeden evrak üzerinde ek karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 04/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.