Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10081 Esas 2021/2492 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10081
Karar No: 2021/2492
Karar Tarihi: 10.03.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10081 Esas 2021/2492 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir aracın ön kısmı ile park halindeki bir ilaçlama makinesine çarparak bir kişinin ağır kemik kırığı ve diğerinin hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmasına sebep olmuştur. Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine oy birliği ile hükmetmiştir. Ancak, Mahkeme, sanık hakkında TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanamayacağını belirtmiştir. Bu sebeple, karar kısmen bozulmuş ve hüküm TCK'nın 53/1. maddesine ilişkin olan bölümü çıkarılarak düzeltilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nın 89/4, 62, 51/1-3, 53/1 ve 53/6. olarak belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/10081 E. , 2021/2492 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 51/1-3, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Olay tarihinde saat 00.15 sıralarında katılan ... idaresindeki kamyonetle iki yönlü, yerleşim yeri dışında, gece, aydınlatma ve banket olmayan yolda seyri sırasında aracının ön kısmı ile, sanık ... tarafından arızası nedeni ile yol üzerinde park halinde bırakılan ışık tertibatı olmayan traktöre bağlı ilaçlama makinesinin arka kısmına çarpması sonucu katılan sürücünün basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde, aracındaki yolculardan birinin ağır 6. derece kemik kırığı oluşacak şekilde, diğerinin hayati tehlike geçirecek ve vücudunda 6 kot kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığı, kaza tespit tutanağı, mahkeme keşif bilirkişi raporu ve Adli Tıp İstanbul Trafik İhtisas Dairesi raporu ile sanığın asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğinin tespit ve kabul edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine,ancak;
TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 7. paragrafında yer alan TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.