Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2440 Esas 2020/6507 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2440
Karar No: 2020/6507
Karar Tarihi: 11.06.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/2440 Esas 2020/6507 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir kasten yaralama davasında sanığın mahkumiyetine karar verildi. Ancak, taraflar arasında haksız hareketin kimden kaynaklandığı konusunda farklı beyanlar bulunması ve olayın başlangıcını gören tanık beyanının olmaması sebebiyle ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı tartışmalı kalmıştır. Bu durumda, şüpheli kalan bu hususun sanık lehine değerlendirilmesi gerektiği belirtilen ceza hukuku kuralları göz önünde bulundurulmadan hüküm verildiğinden, bu karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi (haksız tahrik hükümleri)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (temyiz yoluyla karar değiştirme)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (kararın bozulması)

3. Ceza Dairesi 2020/2440 E. , 2020/6507 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Oluşa, tarafların beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre; ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, olayın başlangıcını gören tanık beyanı bulunmadığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas ve 2002/367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA,11.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.