MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile yurtdışı alacağı, resmi tatil, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı ...’de 20/11/2005 tarihinde montaj ve sevkiyat görevlisi olarak işe başladığını, bu şirketin müvekkilini 2006 yılının Şubat ayına kadar sigortasız olarak çalıştırdıktan sonra sigorta girişini gerçekleştirdiğini, daha sonra müvekkilinin rızası dışında hakları ödenmeden diğer davalı ..."ne naklettiğini ve müvekkilinin iş akdinin 15/10/2010 tarihinde işverence feshedildiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, resmi tatil ve harcırah alacağının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar vekili; davacının istifa ettiğini, zamanaşımı itirazı olduğunu, ... açısından husumet itirazında bulunduklarını, işyerinde fazla mesai uygulaması olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, fazla mesai yaptığını iddia etmiş, bu iddiasını tanık beyanlarıyla ispatlamıştır. Alacak kalemlerinin hesaplanması için bilirkişiden rapor alınmış, 17/02/2012 tarihli raporda davacının fazla mesainin haftada 6,5 saat olduğu yönünde görüş bildirilmiştir.
Ancak kök raporda haftada 6,5 saat olarak belirlenen fazla mesai, ek raporda haftada 7 saat olarak belirtilmiş, hesaplamalar haftada 7 saat fazla mesaiye göre yapılmıştır.
Dinlenen davacı tanık beyanlarına göre davacının haftada 5 gün 08.00-18.00 arası Cumartesi günü 8.30-13.30 ve ayrıca ayda 2 Pazar günü çalıştığı, ara dinlenmeler düşüldüğünde ve aylık 2 Pazar günü normal mesai saatleri dışlandığında toplamda fazla mesaisinin haftada 6,5 saat olduğu anlaşılmaktadır. Bilirkişinin tespit ettiği gibi haftalık 6,5 saat fazla mesai yerine haftalık 7 saat fazla mesai yapıldığının kabulü ile hesaplama yapılması hatalıdır.
3- Hükmedilen miktarların net mi brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.