Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: 1) Sanık hakkında hakaret ve yaralama suçlarına ilişkin kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliklerine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca tebliğnameye uygun olarak, sanık ...’ın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükümlere yönelik temyize gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanık ..."ın mağdur Hafize’ye cinsel tacizde bulunduğu iddiasıyla çıkan tartışmada, bıçak çekme şeklinde gerçekleştiği kabul edilen eyleminin, aynı olay bütünlüğü içinde bir suç işleme kararının icrası kapsamında tek bir fiille katılan Hüseyin ve müşteki Mesut’a yönelik olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında zincirleme suç hükümleri gereği bir kez ceza verilip, bu cezanın TCK’nın 43/2. maddesi ile artırılması gerektiği gözetilmeden, müşteki ve katılana yönelik tehdit suçundan ayrı ayrı ceza verilmesi suretiyle fazla ceza tayini, Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 21.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.