Eğitim Öğretim Giderlerinden Kaynaklanan Cezai Şart - Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2008/10707 Esas 2009/511 Karar Sayılı İlamı

18. Hukuk Dairesi 2008/10707 E., 2009/511 K.

18. Hukuk Dairesi 2008/10707 E., 2009/511 K.

• EĞİTİM ÖĞRETİM GİDERLERİNDEN KAYNAKLANAN CEZAİ ŞART

• 657 S. DEVLET MEMURLARI KANUNU [ Madde 79 ]
• 818 S. BORÇLAR KANUNU [ Madde 125 ]
• 2547 S. YÜKSEKÖĞRETİM KANUNU [ Madde 39 ]

"İçtihat Metni"

Dava dilekçesinde eğitim ve öğretim giderinden kaynaklanan 9.456,67 YTL cezai şartın ve bu cezai şartın işlemiş faiziyle, asıl alacağın işlemiş faizinin masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının öğretim üyesi iken 30.8.2000 tarihinden itibaren 6 ay süreyle Kansas Üniversitesine, 16.7.2001 tarihinden itibaren bir yıl süreyle de ABD"de bulunan Soultherm İllinnos Schol Of Medicene"de çalışmalar yapmak üzere yolluksuz-yevmiyesiz, maaşlı-izinli olarak 2547 sayılı Yasanın 39.maddesi uyarınca gönderildiğini, görev süresinin sonunda 16.7.2002 tarihinde istifa talebinde bulunduğunu 20.8.2002 günlü olurlada 16.7.2002 tarihinden itibaren müstafi sayıldığını, 2547 sayılı Yasanın 39.maddesi ve 657 sayılı Devlet Memurları Yasasının 79.maddesi uyarınca davalının yapılan ödemeleri iki kat olarak ödemesi gerektiğini, davalıya borcun ödenmesi için gönderilen ihbarın ise tebliğ edilemediğini, babasıyla yapılan görüşmeler sonucu 26.4.2006 tarihinde 9.456,67 YTL ödeme yapıldığını, ancak istifa tarihinden ödeme tarihine kadar hesaplanan 10.196,36 YTL faiz ile 9.456,67 YTL cezai şart ve faizinin ödenmediğini, bu nedenle; 9.456,67 YTL cezai şart ile bu cezai şartın ve asıl alacağın faizinin tahsilini istemiş; mahkemece, zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.

Dava, 2547 sayılı Yasanın 39.maddesi uyarınca bilimsel çalışmalar yapmak üzere ABD"ye giden davalıya yapılan yurtiçi maaş ödemelerinin davalı tarafça ödenmeyen cezai şart ve faizinin tahsili isteminden ibarettir. 2547 sayılı Yükseköğretim Yasası"nın 39. ve 657 sayılı Devlet Memurları Yasası"nın 79.maddesinden kaynaklanan bu davalarda Borçlar Yasası"nın 125.maddesinde yer alan 10 yıllık zamanaşımı süresinin uygulanması gerekir. Zamanaşımın başlangıç tarihi ise alacağın muaccel olduğu ve davalının istifa ettiği 16.7.2002 tarihi olup, bu tarihle davanın açıldığı 19.4.2007 tarihi arasında 10 yıllık zamanaşımı süresi dolmadığı için davanın esasına girilerek bu konuda bir karar verilmesi gerekirken, yanlış değerlendirme sonucu Borçlar Yasası"nın 66.maddesinde yer alan ve sebepsiz zenginleşmelerde uygulama olanağı bulunan bir yıllık zamanaşımı süresi nedeniyle reddine karar verilmesi doğru değildir.

Ne var ki; 2547 sayılı Yükseköğretim Yasasının 39. maddesinde, istifa eden öğretim üyelerinin almış oldukları yurt içi maaşını iade edeceklerine dair bir hüküm yer almadığı gibi dosyada aksine düzenlenmiş bir yüklenme senedi de bulunmamaktadır. Buna göre davalı öğretim ve eğitim için yapılan masraflardan sorumlu olup, öğretim üyesi kadrosunda bulunmanın karşılığı olan maaş ödemeleri bunun dışında kalmaktadır. Ayrıca, Sayıştay Genel Kurulu"nun 17.9.2001 gün ve 4995/4 sayılı kararında, 657 sayılı Devlet Memurları Yasasının 79. maddesinin dördüncü fıkrasındaki geri ödenmesi öngörülen "aylık" kavramından yurt dışı aylıkların anlaşılması icabettiği şeklinde yorumlandığından davacı Üniversitenin davalıya ödenen yurt içi aylıkları isteyemeyecektir. Dosya kapsamından davalıya yurt içi aylığının ödenmesi dışında herhangi bir masraf da yapılmadığı anlaşılmakla davanın bu gerekçeyle tümden reddine karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçeyle reddedilmiş olması doğru değilsede sonucu itibarıyla doğru olan hükmün yukarda açıklanan gerekçeler ışığında ONANMASINA, 02.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.