MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik ve hırsızlık
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."in, mağdur ..."in park halinde bulunan aracının camını kırarak oto teybini alması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e bendinde düzenlenen suçu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan, yazılı şekilde aynı Yasanın 141/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması ve tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Kasıtlı suçtan engel sabıkaları bulunması nedeniyle CMK.nun 231. maddesinin uygulanma olanağı bulunmayan sanıklar hakkında; yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanıklar müdafiilerinin, suçların sabit olmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:
1- Sanıklar hakkında parada sahtecilik suçundan, temel hürriyeti bağlayıcı ceza alt sınırdan tayin edilmesine karşın, hürriyeti bağlayıcı ceza yanında tayin olunan adli para cezasının farklı gerekçe göstermeksizin alt sınırın üstünde tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanıklar hakkında TCK.nun 197/1. maddesi uyarınca hapis cezası yanında tayin olunan temel adli para cezasına esas alınan 100 günün 5 güne ve aynı Yasanın 52/2. maddesinin uygulanması sonucu hükmedilen 2000 TL"nin 100 TL"ye indirilmesi ve hükümlerden 5237 sayılı 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 07.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.