17. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/3414 Karar No: 2018/12819 Karar Tarihi: 26.12.2018
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/3414 Esas 2018/12819 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2016/3414 E. , 2018/12819 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Davacı vekili; 13/02/2011 tarihinde davalının maliki ve sürücüsü olduğu aracın davacının yolcu olduğunun iddia edildiği araca çarpması sonucu davacının yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 500,00 TL maddi tazminat ve 20.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacı vekili; 06.10.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 35.954,40 TL olarak ıslah etmiştir. Davalı vekili; kazanın oluşumunda davalının kusuru bulunmadığını ve talep edilen tazminatın fahiş olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, davacı tarafın maddi tazminat talebinin kabulü ile 35.954,40 TL"nin olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine; davacı tarafın manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 7.500,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranının hükme esas alınmasında, maluliyet oranının ve maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında, ayrıca manevi tazminatın takdirinde BK 47. maddesindeki (6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 56.md) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 2.226,12 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 26/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.