Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4962 Esas 2014/9727 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4962
Karar No: 2014/9727
Karar Tarihi: 14.10.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/4962 Esas 2014/9727 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 7. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2010/175 Esas, 2010/855 Karar numaralı davada, kasıtlı suçtan yasal engel teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlamalarıyla karar verildi. Ancak, TCK'nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki hizmetlerde bulunma hakkının koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin, sanığın altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde hak yoksunluklarına hükmedilmesi kanuna aykırı bulundu. Bu nedenle, hükümler bozularak yeniden yargılama yapılmaksızın hüküm fıkralarındaki hak yoksunlukları düzeltilerek onandı. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 231, 43/2, 53/1-c ve 53/3. maddeleri, CMK'nın 321 ve 322. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, ve 5237 sayılı Yasa'nın 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentleri.

5. Ceza Dairesi 2013/4962 E. , 2014/9727 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2011/118754
MAHKEMESİ : Diyarbakır 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/11/2010
NUMARASI : 2010/175 Esas, 2010/855 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Kasıtlı suçtan yasal engel teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanık hakkında CMK"nın 231. maddesi yönünden ayrıca "müştekinin zararını karşılamadığı" hususuna yer verilmesi sonuca etkili görülmemiş, görevi yaptırmamak için direnme fiilinin birden fazla kamu görevlisine karşı işlendiği kabul edildiği halde TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak:
TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihinden itibaren uygulanamayacağı gözetilmeksizin altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesindeki hakların tümünü koşullu salıverilmeye kadar kullanmaktan mahrum bırakılmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkralarındaki hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin bölümlerin, "Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı Yasanın 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklardan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar ve TCK"nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan
kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklardan da koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.