Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/641 Esas 2018/7399 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri
gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, üst Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, dosya içeriğine göre; sabıkası ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışı bulunmayan, yapılan denetimde 0,94 promil alkollü araç kullandığı tespit edilen, hakkında takdirim indirim uygulanan sanık hakkında “alkollü bir şekilde trafiğe çıkarak başkalarının can ve mal güvenliğini tehlikeye sokan sanığın umursamaz tavrı ile geçmiş sabıkalı hali nazara alındığında bir daha suç işlemeyeceği konusunda mahkememizde herhangi bir müspet kanaat hasıl olmadığından, sanık hakkında Ceza Muhakemesi Kanununun 231.maddesinin 5.fıkrasının uygulanmasına gerek görülmeyerek ” şeklindeki gerekçe ile sanığın yeniden suç işleyebileceği yönündeki kanaate ne şekilde varıldığı yeterince açıklanmadan yeterli olmayan ve sabıkası bulunmadığı halde sabıkalı olduğu belirtilen sanık hakkında dosya kapsamı ile de uygun bulunmayan ve yetersiz gerekçe ile 5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanun’un 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin düzenlemenin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.