Danıştay 7. Daire 2016/7667 Esas 2020/3921 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/7667
Karar No : 2020/3921

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı
… Başkanlığı …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, % 65 görme engeli bulunduğundan gerekli düzenlemelerin yapılarak % 90 engellilik oranına sahip özel durumlu vatandaşların sahip olduğu şekilde özel tüketim vergisinden muaf tutulmasının sağlanması istemiyle yapmış olduğu başvuruya ilişkin tesis edilen işlemin iptali ve özel tüketim vergisi muafiyetinden yararlandırılmasına karar verilmesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: % 65 görme engeli bulunduğundan gerekli düzenlemelerin yapılarak % 90 engellilik oranına sahip özel durumlu vatandaşların sahip olduğu şekilde özel tüketim vergisinden muaf tutulmasının sağlanması istemiyle yapmış olduğu başvurusuna, talebinin ileride yapılabilecek mevzuat değişikliği çalışmalarında değerlendirileceği şeklinde verilen cevabın, davacının hukukunu etkileyen idari davaya konu olabilecek, kesin ve yürütülmesi gerekli bir işlem olmadığı; Anayasa'nın 125. maddesinin 4. fıkrası ile 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca, idari yargı yetkisinin, idari eylem ve işlemlerin hukuka uygunluğunun denetimi ile sınırlı olduğu, idari mahkemelerin, yerindelik denetimi yapamayacakları, yürütme görevinin kanunlarda gösterilen şekil ve esaslara uygun olarak yerine getirilmesini kısıtlayacak, idari eylem ve işlem niteliğinde veya idarenin takdir yetkisini kaldırıcak biçimde yargı kararı veremeyecekleri, bu durumda, davacının özel tüketim vergisi muafiyetinden yararlandırılmasına karar verilmesi istemi hakkında karar verilmesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : % 65 görme engeli sebebiyle eğitim hayatını devam ettirmede zorluk yaşadıkları, engellilik oranı hesabında dikkate alınan kriterler ile araç ihtiyacına ilişkin kriterlerin aynı olmadığı, özel tüketim vergisi muafiyeti sağlanmasının hak ve nefaset ilkeleri gereği olduğu, tam vücut fonksiyon kaybına ilişkin oranın engellilik oranına ilişkin sağlık raporundaki orandan daha fazla olduğu, davalı idarenin cevabı bir ret işlemi olduğundan davanın esasının incelenmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. … TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.