Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, 1479 sayılı Kanun kapsamında Bağ-Kur sigortalısı olduğu süreler nazara alınarak yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti ile hak ettiği aylıkların yasal faizi ile tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde ilâmında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde "Davacının 27.12.1999 tarihinden itibaren davacının 1479 sayılı Kanun kapsamında zorunlu sigortalılık şartlarını taşımadığı açıktır. Ancak Mahkemece, Medeni Kanunun 2"nci maddesi uyarınca iyiniyetli olduğundan bahisle davacı, 15.03.2012 tarihine kadar kesintisiz zorunlu sigortalı kabul edilmiştir. Oysa, 1479 sayılı Kanunun 79 ve ... İsteğe Bağlı Sigortalılık Yönetmeliğinin 5"inci maddelerine göre, isteğe bağlı Bağ-Kur sigortalısı olmak için Kuruma yazılı başvuru ya da isteğe bağlı sigortalı olma iradesini ortaya koyacak şekilde Kuruma prim ödemesinin varlığı koşul olup, davalı Kurumun kabul ettiği sigortalılık süreleri için ödenmesi gereken prim borçları dışında davacının ödediği primin, ödendiği tarihten itibaren, sonraki prim ödemeleri de gözetilmek suretiyle karşıladığı süre kadar davacının 1479 sayılı Kanun kapsamında isteğe bağlı sigortalı olarak kabul edilmesi gerekir. Bu nedenle öncelikle, davacının ödediği primlerin, Kurumun kabul ettiği sigortalılık süreleri için ödenmesi gereken prim borçları dışında kalan miktarı tespit edilmelidir. Primin ödendiği tarihten ileri doğru Kuruma yapılan prim ödemelerine göre karşıladığı süre bilirkişi marifetiyle belirlenerek, 4956 sayılı Kanunun 33"üncü maddesi ile değişik 1479 sayılı Kanunun 79"uncu maddesinin 3"üncü fıkrasının “İsteğe bağlı sigortalılık… sigortalının toplam borcunun üç aylık prim ve ceza tutarından fazla olması halinde sigortalının daha önce ödediği primlerin tam olarak karşıladığı ayın sonu itibariyle sona erer" hükmü de nazara alınarak, davacının ödediği primlerin karşılığı isteğe bağlı sigortalılık süresi ve giderek yaşlılık aylığı tahsis koşullarını taşıyıp taşımadığı tereddüde mahal bırakmayacak şekilde belirlenerek, varılacak sonuca göre karar vermek" gerektiği belirtilmiştir.

Davacının 16.06.1997 tarihinde davalı Kurum kayıtlarına intikal eden bildirge ile 09.05.1986 tarihinden başlayan anonim şirket yönetim kurulu üyeliğine istinaden 18 yaşını ikmal ettiği 25.12.1986 tarihinden itibaren zorunlu Bağ-Kur sigortalılık tescili yapılmış, 2013 yılına kadar kesintisiz sigortalı kabul edilerek bir kısım prim ödemelerinde bulunmuştur. Ancak davalı Kurum tarafından davacının anonim şirket yönetim kurulu üyeliğinin 27.12.1999 tarihinde sona erdiğinin ve 27.08.2004 yılında vefat eden babasından miras yoluyla intikal eden bir başka anonim şirkette ortaklığı bulunsa da yönetim kurulu üyeliği bulunmadığının; ayrıca yasal düzenlemeler çerçevesinde, Bağ-Kur sigortalılığı için gerekli olan, kendi adına ve hesabına çalışma koşuluna ek olarak, gerçek ve götürü usûlde gelir vergisi mükellefi olma, Esnaf ve Sanatkarlar Siciline kayıtlı bulunma veya kanunla kurulu meslek kuruluşuna usulüne uygun kayıtlı bulunma koşulları bulunmadığının anlaşılması üzerine, sigortalılığı yeniden düzenlenerek, 27.12.1999 tarihinden sonraki sigortalılık süreleri iptal edilmiştir.
1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297’nci maddesinde; “...taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir” hükmüne yer verilmiştir. Hükümlerin çelişkiden uzak ve infaza elverişli olması, gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gerekir.
Mahkemece, Kurumun kabulü dışında davacının kuruma yaptığı prim ödemelerinin karşıladığı sigortalılık sürelerini de gösterir şekilde infaza uygun karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde infazında tereddüt oluşturacak şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
2-Davacının 25.12.1986-27.12.1999 tarihleri arasında zorunlu sigortalılığı bulunmakta olup, davacının prim ödemesinin 25.12.1986 - 27.12.1999 tarihleri arası süre için ödenmesi gereken primden daha fazla olması durumunda, zorunlu sigortalılık sonrası için de 5510 sayılı Kanunun 4/1-b maddesi kapsamında olmak üzere isteğe bağlı sigortalılık verilmesi gerekir. Mahkemece, davalı kurumdan zorunlu sigortalılık süresi dışında kalan prim ödemelerinin fazla prim ödemesi kalmayacak şekilde ödeme tarihinden itibaren karşıladığı süre sorularak kabul edilen sigotalılık süresi infaza uygun olarak belirlenerek, yaşlılık aylığı talebiyle ilgili olarak da sonucuna göre karar verilmelidir.
Mahkemenin yukarıda açıklanan maddi ve hukuki esaslar doğrultusunda yargılama yaparak elde edilecek sonuca göre karar vermesi gerekirken, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davacıya iadesine, 22.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.