MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı bankada operasyon yetkilisi olarak çalıştığını fazla mesai ücret alacakları ödenmediğinden iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücret alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının fazla çalışma ücret alacağının olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraf vekillerinin temyizi üzerine (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 20.05.2015 tarihli ilamı ile özetle ""...Somut olayda davacı dava dilekçesinde normal mesaisinin haftada 5 gün olduğu ve ayda 2 hafta sonu çalıştığı iddiası ile alacak talebinde bulunmuş olup bu beyan davacıyı bağlamaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda bankadan gelen alarm açma kapama kayıtları ve tanık beyanlarına göre davacının haftanın 5 günü ayrıca ayda 2 cumartesi ile 1 Pazar günü çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücret alacağı hesaplanmıştır. Davalı bankaya ait şubenin alarm kayıtlarında cumartesi ve Pazar günlerine ilişkin alarmın açılıp kapanma kaydı mevcut ise de bu husus davacının bu günlerde çalıştığının somut kanıtı olamaz. Mahkemece bankanın kapalı olduğu cumartesi pazar günlerinde çalışacak personelin ilgili emniyet birimine bildirilip bildirilmediği araştırılarak gelen cevaplara göre davacının fazla çalışmasının bulunup bulunmadığı ve davacının feshinin haklılığının buna göre değerlendirilmesi gerektiği düşünülmeden karar verilmesi ve ayrıca davacıya ödenen aylık maktu ücret dışında yılda 270 saatle sınırlı olarak Yargıtay uygulamasında kabul edilen fazla çalışma ödemelerinin gece çalışmalarında 7,5 saati geçen ya da günde 11 saati geçen süreler hariç fazla çalışmaların 270 saatlik süreninin dolduğu tarihten itibaren tespit edilen ücret seviyesine göre hesaplama yapılmaması da hatalıdır..."" gerekçesi ile karar bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yapıldığını işçinin, karşı iddiayı ve özellikle fazla çalışma ücretinin ödendiğini ise işverenin ispatlaması gerekir. İlke olarak işçi fazla çalışma yaptığını veya tatillerde çalıştığını yazılı deliller dışında tanıkla da ispatlayabilir. İş yerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanıkların beyanlarına itibar edilerek davacının fazla çalışma alacağı hesaplanmış ve mahkemece bu alacağa ilişkin talep hüküm altına alınmıştır. Oysa tanıklardan biri 1 yıl, diğeri ise 2011 yılında 6 ay birlikte çalıştıklarını, çalışma saatlerinin 09.00-20.30 arası olduğunu beyan etmişlerdir. Tanıkların beyanları ancak birlikte çalıştıkları döneme dair ispat aracı olabileceğinden, davacının fazla çalışma alacağının davacı tanıkları ile birlikte çalıştıkları dönem için 09.00-20.30 arası, diğer zamanlarda ise davalı tanık anlatımı uyarınca 09.00-20.00 arası çalıştığı kabul edilerek hesaplanması gerekirken tüm çalışma dönemi dikkate alınarak hesaplama yapılması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.