MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/11/2014 tarih ve 2013/26-2014/459 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında akdedilen kredi sözleşmesi kaynaklı borcun ödenmediğini ileri sürerek, davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, kredi sözleşmesindeki imzanın kendisine ait olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, sözleşmedeki imzanın davacının eli ürünü olmadığı, sözleşmenin imzalandığı 1999 yılında ... .... Bankasından çok sayıda sahte belgelerle kredi çekme olayı gerçekleştirildiği ve bu olay nedeniyle ..... Bankası müdürü ve personeli hakkında kamu davası açıldığı, açılan menfi tespit davalarının neredeyse tamamının davalı banka aleyhine sonuçlandığı, davacının imzasını taşıyan ve mukayeseye esas alınan belgeler arasında sözleşmenin imzalandığı tarihten önceki tarihli bir belge bulunmadığı, ancak bunun esasa etkili olmadığı, davalının davacıya borcu olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 27/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.