Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1451 Esas 2015/5205 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1451
Karar No: 2015/5205
Karar Tarihi: 02.11.2015

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1451 Esas 2015/5205 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık M. tarafından mağdur C.'ye yönelik kasten öldürme teşebbüsü suçu işlendiği kabul edilerek cezalandırıldığı belirtildi. Ancak dosya incelemelerinde öldürme kastının kanıtlanamadığı fakat yaralama suçu işlendiği tespit edildiği için mahkeme tarafından sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazları reddedilerek kararın bozulmasına hükmedildi. Ayrıca, mahkeme kararında, zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınamayacağı ve bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanacağı vurgulandı.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nun 86/1. maddesi (Kasten yaralama suçu)
- TCK'nun 61. maddesi (Ceza miktarının belirlenmesine yönelik ilkeler)
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesi (Yargılamaya ilişkin temel prensipler)
- Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi (Savunma hakkına yönelik hükümler)
- 5271 sayılı CMK'nun 150, 234 ve 239. maddeleri (Ceza muhakemesi hukuku ile ilgili düzenlemeler)
- 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi (Zorunlu müdafii ücretleri)

1. Ceza Dairesi 2015/1451 E. , 2015/5205 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2014/93598
MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 23/12/2013, 2013/58 (E) ve 2013/439 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık M.in, mağdur C."ya yönelik eyleminin sübutu kabul, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1- Dosya içeriğine göre, mağdur C. ile sanık M. birlikte alkol aldıkları sırada mağdurun sanığa tokat attığı, sanığın da mağduru batın bölgesinden ince bağırsakta birden fazla kesiye neden olacak şekilde tek bıçak darbesiyle yaraladığı olayda; sanığın engel hal olmadığı halde eylemi sürdürmediği, öldürme kastıyla hareket edildiğini gösterir kanıt bulunmadığı anlaşıldığı halde, sanık hakkında mağdura yönelik eyleminden dolayı kasten yaralama suçundan TCK"nun 86/1. maddesi uyarınca aynı Kanunun 61. maddesindeki ilkeler gözetilerek neticeye etkili olacak biçimde makul bir temel ceza belirlenmek suretiyle hüküm kurulması yerine, suç vasfında hataya düşülerek öldürmeye teşebbüs suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza
Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 02/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.