Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/3532 Esas 2019/2340 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3532
Karar No: 2019/2340
Karar Tarihi: 26.03.2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/3532 Esas 2019/2340 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden dolayı maddi ve manevi tazminat talep etmiştir. İlk derece mahkemesi kısmi olarak talebi kabul etmiştir. Ancak Bölge Adliye Mahkemesi davacının manevi tazminat talebini tamamen kabul etmiştir. Davalı tarafın manevi tazminata yönelik temyiz itirazları kabul edilmemiştir. Maddi tazminata yönelik herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından davalı tarafın temyiz itirazları reddedilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1-b-2 maddesi gereği Bölge Adliye Mahkemesi kararı manevi tazminata yönelik temyiz edilemeyecek kadar düşük bir tutarda olduğundan davalı tarafın temyiz itirazları kesinlikten reddedilmiştir.

21. Hukuk Dairesi 2018/3532 E. , 2019/2340 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ: Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, ilk derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1– Manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırının karar tarihi itibariyle 47.530,00TL olduğu, dava dilekçesinde davacının 13.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, mahkemece verilen 31/10/2017 tarihli kararda manevi tazminat isteminin kısmen kabulü ile davacı için 9.500,00 TL manevi tazminata hükmedildiği, ... Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince verilen 13/03/2018 tarihli kararda davacı tarafa ait manevi tazminata dair istinaf başvurusunun kabulü ile 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-2 maddesi gereğince ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davacı için 13.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verildiği ve bu kararın davalı taraf vekilince temyize getirildiği dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı taraf vekilinin temyiz itirazlarının 6100 sayılı HMK."nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE,
2- Maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından, davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 26/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.