Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/10826 Esas 2016/3084 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10826
Karar No: 2016/3084
Karar Tarihi: 18.10.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/10826 Esas 2016/3084 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuyla mahkum olduğunu ve daha önce verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında ikinci kez aynı suçu işlediğini belirtiyor. Ancak TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen hükme göre, ikinci suçtan açılan davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle davanın düşmesine karar verileceği belirtiliyor. Bu nedenle hüküm bozuluyor. Kanun maddesi olarak TCK'nın 191. maddesi ve 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi belirtiliyor.

10. Ceza Dairesi 2013/10826 E. , 2016/3084 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : . Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan ... 3. Sulh Ceza Ceza Mahkemesi tarafından 19.07.2011 tarihinde 2011/639 esas ve 2011/437 karar sayılı kararı ile verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında sanığın ikinci kez aynı suçu işlediğinin anlaşılması karşısında; hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca davanın düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA 18.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.