MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 10/12/2014 tarih ve 2014/324-2014/400 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "....." ve "...." ibareli tanınmış markaların sahibi olduğunu, ticaret unvanının ayırıcı unsurunun da ... ibaresinden oluştuğunu, bu markayı fiilen ticari faaliyetlerinde kullandığını, davalının işletmesinde, internet alan adında ve bu alan adıyla oluşturduğu web sayfalarında ""......."" tanıtım işaretini kullanarak yatçılık ve sehayat acentalığı hizmetleri sunduğunu, davalının eyleminin müvekkilinin marka tescilinden doğan haklarına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunu, ihtara rağmen eylemin sonlandırılmadığını, müvekkilinin zarar gördüğünü ileri sürerek, davalının müvekkili marka hakkına tecavüzünün önlenmesi, men"i ve ref"ine, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.000 TL maddi ve 25.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline ve hükmün ilanına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, cevabında özetle; müvekkili ..."nun ""......."" ibareli markasının 06.02.2007 tarihinde tescil edildiğini, 28.10.2008 tarihinde ..... alan adı tescil ettirilip, web sayfasının kamuya açıldığını, ....... yatçılık adına 17.01.2000 tarihli (A-G sınıfı) ve14.05.2002 tarihli (A sınıfı) Seyahat Acentası Belgesi olduğunu, markasını uzun yıllardan bu yana kullandığını, tescilli markaya karşı tecavüz davası açılamayacağını, eylemin marka hakkına tecavüz oluşturmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, tescilli marka kullanımının hukuka aykırılığın ileri sürülemeyeceği, tarafların iştigal mevzularında eş zamanlı olarak ticari faaliyette bulundukları, kullanımın iltibas oluşturması halinde kullanım önceliği olan tarafından şimdiye kadar bir dava açılmasının bekleneceği, ürün ve hizmetlerin hitap ettiği tüketici kitlesi de nazara alındığında markalar arasında ilişkilendirilme ihtimalinin ve iltibas tehlikesinin bulunmadığı, davalı tarafın ciddi pazar payı, müşteri portföyü dikkate alındığında, davacının davalı faaliyetinden haberdar olmadığını iddia edemeyeceği, sessiz kalma yoluyla hak kaybının da oluştuğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve tescilli marka kullanımının markaya tecavüz ve haksız rekabet oluşturmayacak olmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 27/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.