KARAR
Sair tehdit ve hakaret suçlarından sanık ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 106/1-2.cümle, 125/1 ve 62/1. (iki kez) maddeleri gereğince 2 ay 15 gün (iki kez) ve 25 gün (iki kez) hapis cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına dair Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/05/2012 tarihli ve 2010/286 esas, 2012/546 sayılı kararının itiraz edilmeden kesinleşmesini müteakip sanığın deneme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, 5271 sayılı Kanun"un 231/11. maddesi gereğince açıklanması geri bırakılan hükümler açıklanarak 5237 sayılı Kanun"un 106/1-2.cümle, 125/1 ve 62/1. (iki kez) maddeleri gereğince 2 ay 15 gün (iki kez) ve 25 gün (iki kez) hapis cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/06/2015 tarihli ve 2015/93 esas, 2015/576 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 13/12/2016 gün ve 394488 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre,
1-Hakaret ve sair tehdit suçlarının tek eylemle birden fazla mağdura karşı işlendiği dikkate alındığında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun"un 43/2. maddesi delaleti ile 43/1. maddesinin uygulanması gerekirken, mağdur sayısınca cezalandırılmasına karar verilmesinde,
2-Kabule göre de, 5237 sayılı Kanun’un 50. maddesinin 1. fıkrasında, kısa süreli hapis cezasının suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre, maddede sayılan seçenek yaptırımlara çevrilebileceği düzenlenmiş, aynı Kanun"un 3. fıkrasında ise, "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir." hükümlerine yer verilmiş olmakla, incelenen somut olayda; anılan Kanun hükümleri dikkate alınarak yapılacak değerlendirmeye göre, adli sicil kaydındaki hükümlülüğünün silinme şartlarının suç tarihi itibariyle gerçekleşmiş olduğu anlaşılan ve daha önce hapis cezasına mahkumiyetinin bulunmadığının kabul edilmesi gereken sanığa, 5237 sayılı Kanun"un 106/1-2. cümle maddesi uyarınca verilen 25 gün hapis cezasının, anılan Kanun"un 50/3. maddesindeki amir hüküm gereğince, anılan maddenin 1. fıkrasında belirtilen seçenek yaptırımlardan birisine çevrilmesi zorunluluğu gözetilmeden, hapis cezasına mahkumiyetine karar verilmesinde,
İsabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
A- TCK"nın 43. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin olarak yapılan incelemede:
5237 sayılı TCK’nın “Zincirleme Suç” başlıklı 43. maddesinin 1. fıkrasında; “Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır. Bir suçun temel şekli ile daha ağır veya daha az cezayı gerektiren nitelikli şekilleri, aynı suç sayılır. Mağduru belli bir kişi olmayan suçlarda da bu fıkra hükmü uygulanır” şeklinde zincirleme suç tanımlanmış, ikinci fıkrasında ise; “Aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi durumunda da, birinci fıkra hükmü uygulanır” denilmek suretiyle zincirleme suçtan farklı bir müessese olan, aynı nev’iden fikri içtima kuralı düzenlenmiştir.
Türk Ceza Kanunu sistematiğinde, kural olarak yasadaki suç tanımına uygun her bir netice ayrı bir suç oluşturmasına karşın, bu kuralın istisnaları olarak, TCK’nın “suçların içtimaı” bölümünde, 42, 43 ve 44. maddelerine yer verilmiştir. Aynı nev’iden fikri içtima halinde, fiil yani hareket hukuksal anlamda tektir ve bu fiille aynı suç birden fazla kişiye karşı işlenmektedir. Bu durumda hareket tek olduğu için, fail hakkında tek bir ceza verilecek, ancak bu ceza mağdur sayısı fazla olduğu için, TCK’nın 43/1. maddesine göre artırılacaktır. (Ceza Genel Kurulunun 05/06/2012 tarih ve 15/491-219 sayılı ilamı da bu doğrultudadır.)
İnceleme konusu somut olayda; iddianamede sanığın, müştekiler...ve ...’ya sinkaflı küfürler söylediğinin ve müştekilerin sanık tarafından tehdit edildiğinin iddia edildiği, mahkemece de eylemin bu şekilde kabul edildiğinin anlaşıldığı, ancak sanığın müştekilere bu eylemlerle, aynı anda ve tek bir fiille hakaret ve tehditte bulunması şeklinde gerçekleşen eylemi nedeniyle, TCK’nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerekirken, her bir müşteki için ayrı ayrı ceza verilmesinin hukuka aykırı olduğu belirlenmiştir.
B- TCK"nın 50/3 maddesinin uygulanmamasına ilişkin olarak yapılan incelemede ise;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50. maddesinin 1. fıkrasında, kısa süreli hapis cezasının suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre, maddede sayılan seçenek yaptırımlara çevrilebileceği düzenlenmiş, aynı Kanun"un 3. fıkrasında ise, "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir." hükümlerine yer verilmiştir.
İncelenen somut olayda; anılan Kanun hükümleri dikkate alınarak yapılacak değerlendirmeye göre, adli sicil kaydındaki hükümlülüğünün silinme şartlarının suç tarihi itibariyle gerçekleşmiş olduğu anlaşılan ve daha önce hapis cezasına mahkumiyetinin bulunmadığının kabul edilmesi gereken sanığa, 5237 sayılı TCK"nın 106/1-2. cümle maddesi uyarınca verilen 25 gün hapis cezasının, TCK"nın 50/3. maddesindeki amir hüküm gereğince, anılan maddenin 1. fıkrasında belirtilen seçenek yaptırımlardan birisine çevrilmesi zorunluluğu gözetilmeden, hapis cezasına mahkumiyetine karar verilmesi hukuka aykırıdır.
Sonuç ve Karar:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın, düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1-) Hakaret ve tehdit suçlarından sanık ... hakkında, Şanlıurfa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/06/2015 tarihli ve 2015/93 esas, 2015/576 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2-) Hakaret suçu açısından;
a) Karardaki hukuka aykırılıklar aynı Kanun maddesinin 4-d fıkrasına göre, sanığa daha hafif bir cezanın verilmesini gerektirmekle, TCK’nın 125/1 maddesi uyarınca, yerel Mahkemece yapılan uygulamada göz önüne alınarak, sanığın 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
b) Sanığın hakaret suçunu birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlemesi nedeniyle cezasının TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca takdiren 1/4 oranında arttırılarak, sanığın 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
c) TCK’nın 62/1. maddesi uyarınca cezanın takdiren 1/6 oranında indirilerek, sanığın 3 ay 3 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
3-) Tehdit suçu açısından;
a) Karardaki hukuka aykırılıklar aynı Kanun maddesinin 4-d fıkrasına göre, sanığa daha hafif bir cezanın verilmesini gerektirmekle, TCK’nın 106/1-2.cümle fıkrası uyarınca, yerel Mahkemece yapılan uygulamada göz önüne alınarak, sanığın 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
b) Sanığın tehdit suçunu birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlemesi nedeniyle cezasının TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca takdiren 1/4 oranında arttırılarak, sanığın 1 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
c) TCK’nın 62/1. maddesi uyarınca cezanın takdiren 1/6 oranında indirilerek, sanığın 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,
d) Tehdit suçundan TCK"nın 106/1-2.cümle fıkrasıyla verilen 1 ay hapis cezasının, TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca günlüğü takdiren 20 TL"den paraya çevrilerek sanığın, 600 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına,
e) TCK"nın 52/4 maddesi gereğince adli para cezasının aylık 24 eşit taksitler halinde ödenmesine,
f) Sonuç cezanın niteliğine göre, TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün karardan çıkarılmasına,
4-) İnfazın bu miktarlar üzerinden yapılmasına, kararın diğer yönlerinin olduğu gibi bırakılmasına, 06.03.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.