11. Hukuk Dairesi 2015/2573 E. , 2016/793 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESİ SIFATIYLA)
Taraflar arasında görülen davada Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 09/01/2015 tarih ve 2012/45-2015/6 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 26/01/2016 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalılar vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin dava dışı ...."nin ortağı, davalıların ise ortağı ve müdürleri olduğunu, davalıların 12.08.1999 tarihinde inşaatta imalat durdurulmuş olmasına rağmen dava dışı ...."ne 28.08.2000, 29.08.2000, 31.08.2000 tarihli, .... firmasına 10.09.2000, 31.08.2000 tarihli, MSM firmasına 07.08.2000, 25.08.2000, 30.08.2000, 07.09.2000 tarihli, ...."a 31.08.2000 tarihli naylon faturalar düzenlediklerini, gerçek dışı harcama göstererek şirketi zarara uğrattıklarını, davalıların görev ve sorumluluklarını yerine getermediklerini ileri sürerek, 60.000 TL"nin şirkete ödenmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, zamanaşımı süresinin dolduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, dava tarihinde yürürlükte bulunan 6762 sayılı TTK"nın 309. maddesi uyarınca zamanaşımı süresinin zararın öğrenilmesinden itibaren 2 yıl, her halde zararı doğuran fiilin vukuu tarihinden itibaren 5 yıl olduğunu, davacının 07.05.2003 tarihinde aynı sebeple tazminatın kendisine ödenmesi için dava açtığı, talebin dolayısıyla zarar kapsamında bulunduğu, tazminatın şirkete ödenmesinin istenebileceği gerekçesiyle davanın reddedildiği, davacının zararı ve faili en geç 07.05.2003 tarihinde öğrendiği, davaya konu faturaların 2000 yılında düzenlendiği, işbu davanın ise 01.03.2012 tarihinde açıldığı gerekçesiyle, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, 6762 sayılı TTK"nın 309/son maddesi uyarınca şirket yöneticisinin sorumluluğundan kaynaklanan tazminat davasında ceza zamanaşımı süresinin uygulanabilecek olmasına, VUK"nın 359/2. maddesi uyarınca muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenlemenin cezasının üç yıla kadar hapis cezasını gerektirmesine, olay tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK"nın 102/4. maddesi gereğince ceza zamanaşımı süresinin 5 yıl olmasına dava tarihi olan 20.02.2012 tarihi itibariyle ceza zamanaşımı süresinin dahi geçmiş bulunmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.350 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınıp davalılara verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 1,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 26/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
