MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkili ...’ın eşi, ... ve ..."in babası diğer davacılardan ... ve ... damadı, davacılar ... ve ...’in kardeşi olan ... yönetimindeki ... plakalı araç ile hemzemin geçitte davalılardan makinist ... yönetimindeki davalı ..."ın hemzemin geçit bariyer görevlisi olduğu, davalı işletmeye ait trenin araca çarpması sonucu vefat ettiğini ve aracın hasarlandığını, tespit dosyası ile belirlenen hasarlara karşılık şimdilik 20.000,00 TL hasar bedelinin müvekkillerinin miras payları oranında tahsili gerektiğini ileri sürerek davacı kardeşler için 10.000’er TL manevi, davacı kayınpeder ve kayınvalide için 5.000’er TL manevi, davacılar eş ve çocuklar için 1.000’er destekten yoksun kalma tazminatı ve 20.000’er TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar ayrı ayrı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, mahkemenin 2011/25 esas, 2014/69 Karar sayılı 19.02.2014 tarihli kararının 1-2. bentlerindeki kararlarından araç hasarı dışındaki tüm tazminatlar kesinleştiğinden yeniden hüküm kurulmasına yer olmadığına, araç hasarı talebinin kısmen kabulü ile kısmen reddine, 2.312,50 TL araç hasarı bedelinin 07.09.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ... den tahsili ile davacılar Gül Yıldırım, kendi adına asaleten ... ve velayeten ... , ... ödenmesine, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 Sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 1.1.2018 tarihinden itibaren 2.598 TL"ye çıkarılmıştır.
Mahkemece davalı ... aleyhine 2.312,50 TL maddi tazminata hükmedildiğinden, hüküm davalı ... yönünden kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 25/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.