Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2413 Esas 2018/7346 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddi


Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeni ile tazminat" yerine "kanun dışı yakalanan veya tutuklanan kişilere tazminat verilmesi", "dava yeri" ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat davasının kararın kesinleşmesinden itibaren açılmasını öngören CMK"nın 142/1. maddesi, tazminat istemeye hak sahibi olan kimsenin soruşturma ve kovuşturmanın akıbetini ve kesin sonuca bağlanışını takip ederek dava hakkını gecikmeden kullanması öngörülerek düzenlenmiştir. Dava açma süresi en fazla kararın kesinleşmesinden itibaren 1 yıllık hak düşürücü süreye bağlanmıştır. Davaya konu olay açısından baktığımızda; davacı hakkında 28/06/2011 tarihinde verilen kararın 06/07/2011 tarihinde temyiz edilmeksizin kesinleştiği ve davanın ise kesinleşme tarihinden itibaren bir yıldan fazla süre geçtikten sonra 10/08/2015 tarihinde açıldığının anlaşılması karşısında, öncelikle süresinde açılmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi, gerekçesi itibariyle yanlış, sonucu itibariyle doğru kabul edilmekle;
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçeleri gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usul ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacının tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme aykırı olarak, ONANMASINA, 03/07/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.