MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçundan açılan kamu davasında, sanığın savunmasında, suçlamaları kabul etmediğini, gerçek bir ticari ilişki karşılığında faturaları aldığını beyan etmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; sanığın kullandığı ve sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen mükellefler hakkında düzenlenen vergi tekniği ve vergi suçu raporlarının onaylı suretleri getirtilerek incelenmesi, sahte fatura düzenlemek suçundan dava açılıp açılmadığının, açılmış ise akıbetinin araştırılması, haklarında dava açıldığı bildirilen şahıslara ait dava dosyaları getirtilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilmesi, bu davayı ilgilendiren ve sahtecilikle ilgili olan delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına konulması, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı da araştırılıp, defter ve belgeler üzerinde karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması, faturaları düzenleyen kişilerin tanık olarak dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak düzenlediklerinin sorulması, toplanan tüm deliller birlikte değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hükümler kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Manisa Cumhuriyet Başsavcılığının 18/12/2013 tarihli, 2013/6348 esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 213 sayılı VUK"nin 359/b maddesi uyarınca bir kez cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmasına rağmen, sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi uyarınca, 213 sayılı VUK"nin 359/b maddesinin her takvim yılı için ayrı ayrı ve TCK’nin 43. maddesinin uygulanabilmesi için ek savunma hakkı verilmeden iki kez zincirleme şekilde sahte fatura kullanma suçundan hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/01/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.