Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 254, 223/8. maddesi gereğince düşme

Taksirle yaralama suçundan kamu davasının düşmesine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Gece vakti, yerleşim yerinde, 269 promil alkollü olan sanık ..., idaresindeki otomobil ile bölünmüş yolda seyir halindeyken dört yönlü kavşağa geldiğinde kendi istikametinde bulunan dur işaret levhasına uymaksızın kavşağa girdiğinde seyir yönüne göre kavşağa sağ taraftan giren temyiz dışı sanık ... idaresindeki otomobil ile çarpışması sonucu sanık ...’in aracındaki üç yolcunun basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde, bir yolcunun ise organ işlev kaybı ve hayati tehlike geçirecek şekilde, ...’nın aracındaki bir yolcunun ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, kovuşturma aşamasında tüm yaralıların sanıktan şikayetçi olmadıklarını, sanıkla uzlaştıklarını beyan ettikleri dikkate alındığında; bilinçli taksirin varlığı halinde TCK"nın 89/1. maddesi kapsamı dışındaki yaralanmaların şikayete tabi olmadığı, ancak uzlaşmaya tabi olduğu gözetilip, uzlaşmanın gerçekleşmiş olması halinde; sanık hakkındaki davanın uzlaşma nedeniyle düşmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamakta ise de; iddianamede, sanığın 269 promil alkollü olarak araç kullandığı belirtilerek kamu davası açılmış olması karşısında, taksirle yaralama suçundan uzlaşma ve şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi halinde, sanığa ek savunma hakkı verilerek TCK"nın 179. maddesinin 3. fıkrası yollamasıyla 2. fıkrası gereğince trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.