Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/11277 Esas 2020/7535 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- TCK"nın 125/4. maddesinde ağırlaştırıcı neden olarak öngörülen aleniyetin gerçekleşmesi için olay yerinde başkalarının bulunması yeterli olmayıp, hakaretin belirlenemeyen sayıda kişi tarafından görülme, duyulma ve algılayabilme olasılığının bulunması, herhangi bir sınırlama olmaksızın herkese açık olan yerlerde işlenmesi gerekmektedir. Somut olayda aleniyet öğesinin ne şekilde oluştuğu açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle TCK"nın 125/4. maddesi uygulanarak cezada artırım yapılması,
2- Seçimlik ceza öngören hakaret suçundan hükmedilen hapis cezasının TCK"nın 50/2. maddesine aykırı olarak para cezasına çevrilmesi,
3- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03/06/2008 tarih, 2008/2-149 Esas, 2008/163 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında koşullu bir düşme nedenini oluşturan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kurumunun, diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, CMK’nın 231. maddesinin tartışılmaması,
Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.