Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/14811 Esas 2016/446 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili, davacılar ... ile ... vekili ve davacılar ... ve arkadaşları vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar ... ve arkadaşları ile davacı ... ve arkadaşları vekili 04.12.2006 havale tarihli dilekçeleriyle, ... köyü, ... koyu mevkiinde tapulama ile 441 ve 442 parsel sayıları ile tespit görmüş taşınmazların doğusunda kalan müvekkillerine ait meskenlerin (evlerin) 1946 yılında yapılan ilk orman kadastro sınırları dışında bırakıldığını ancak 14.03.1988 tarihinde ilan edilen aplikasyon çalışmalarında ise kısmen veya tamamen tahdit içinde bırakıldığını, aplikasyonun kadastro olmadığı ve her zaman iptal edilebileceğini belirterek, usûlsüz aplikasyonun iptali ve gerçek orman hattının belirlenmesi, müvekkillerinin 1946 yılında orman dışı bırakılan yerlerinin tespit edilerek ilk tahdit gibi orman dışı bırakılmasını ve bu suretle aplikasyonun düzeltilmesi istemleriyle davacılar ... ve arkadaşları ile davacılar ... ve arkadaşları yönünden ayrı ayrı dava açmıştır.
Mahkemece, 1086 sayılı HUMK’nın 45. maddesi gereğince davalar birleştirilerek yapılan yargılama sonucunda, dava konusu edilen yerlerin 254 - 255 - 256 ve 257 numaralı orman sınır noktalarının sağında Devlet ormanı içerisinde kaldığı ve aplikasyonun doğru yapıldığı gerekçesiyle açılan her iki davanın da ayrı ayrı reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... vekili, davacılar ... ile ... vekili ve davacılar ... ve arkadaşları vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman kadastro haritasının yanlış aplike edildiği iddiası ile aplikasyonun iptali istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde dava tarihinden önce 3116 sayılı Kanuna göre 1946 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu ile 14.03.1988 tarihinde ilân edilerek dava tarihinde kesinleşen aplikasyon ve 2/B madde uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, üç kişilik uzman orman bilirkişi kurulu tarafından kesinleşmiş orman tahdit ve aplikasyon haritalarına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli taşınmazların 3116 sayılı Kanuna göre 1946 yılında yapılan tahdit içinde olduğu ve 1988 yılında ilân edilen aplikasyonda da aplikasyon hatası bulunmadığı saptanarak yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere ayrı ayrı yükletilmesine 18/01/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.