6136 sayılı Yasaya muhalefet - tehdit - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/9569 Esas 2018/12822 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya muhalefet, tehdit, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçuna ilişkin hüküm kurulurken, sanığın şahsi durumu ve TCK"nın 61. maddesi gözetilerek hapis ve adli para cezasından oluşan temel cezanın takdir hakkı kapsamında tayin edildiği, verilen hapis cezalarını adli para cezasına çevirdiği, 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükümde ise "" Sanık hakkında, işlediği bu suç nedeniyle pişmanlık duyduğuna dair ve bu pişmanlığının da sanığı bir daha suç işleme düşüncesinden uzaklaştıracak kararlılıkta olduğuna dair mahkememizde kanaat oluşmaması, yine bu suç yönünden yargılama sırasında mahkemeyi ve soruşturma makamını yanıltıcı beyanları da dikkate alınarak sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının TCK"nın 50/1. maddesine öngörülen seçenek yaptırımlara çevrilmesine takdiren YER OLMADIĞINA,"" ilişkin hükmün bütünüyle takdir hakkı kapsamında kaldığı, T.C. Anayasası"nın 138/1. maddesinde aranan şekilde hukuki ve vicdani kanaate göre verilen hükmün çelişki içermediği anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğü giren 6373 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının b bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106/1. cümle maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığını anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğü giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek 6373 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usullere göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedeni bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 18.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.