Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılama sonunda, 15.01.2014 tarihli karar ile sanığın TCK"nın 179/2-3, 62/1, 53/1 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddeleri uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anılan kararın 13.03.2014 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içerisinde 09.06.2014 tarihinde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği sabit kabul edilerek, Nevşehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.10.2014 tarihli ilamı ile mahkumiyetine karar verildiği, hükmün 09.10.2014 tarihinde kesinleştiği ihbar üzerine yeniden ele alınan dosyada, 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasına karar verildiği anlaşılmakla; Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın alkollü araç kullanmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, lehine olan hükümlerin uygulanmamasına, suçun unsurlarının oluşmadığına gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 27.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.