Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/1876 Esas 2017/17106 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Temyiz süresinin geçirilmiş olması nedeniyle ileri sürülen eski hale getirme istemleri hakkında inceleme ve karar verme yetkisinin, 5271 sayılı CMK"nin 42/1. maddesi gereğince Yargıtay’a ait olması nedeni ile sanığın eski hale getirme istemini de içeren dilekçesi üzerine yerel mahkemece verilen 25.05.2016 tarihli eski hale iade ve temyiz taleplerinin reddine dair ek kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
Sanığın yokluğunda verilen kararın, yakalama emri ile savunması alınırken bildirdiği, dosyada bilinen son adresine tebliğe çıkartıldığı; ancak adreste tanınmadığı gerekçesi ile bila tebliğ iade edildiği, bunun üzerine mernis adresine çıkartılan tebligatın, Tebligat Kanunu"nın 21/2. maddesine göre 12.05.2014 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği; sanığın 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 28.01.2015 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın eski hale getirme ve buna bağlı olarak temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Sanık hakkında TCK"nin 86/2. maddesi gereğince kamu davasının açıldığı; ancak yapılan yargılama sonunda, TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c-son maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakla, sanığın esas mahkemede 03.02.2012 tarihinde usulüne uygun şekilde bizzat savunması alındıktan sonra, Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 31.10.2012 tarihli talimat duruşmasında, TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c-son, 87/3, 58. maddelerinin uygulanması ihtimaline binaen, CMK"nin 226. maddesi gereğince sanığa ek savunma hakkı verildiği anlaşılmış ise de; sanığa isnat edilen suç için öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle, hakkında hüküm kurulan maddeler gereğince ek savunmasının da yargılamayı yapan mahkemece bizzat alınması gerektiği gözetilmeyerek talimatla alınması suretiyle, 5271 sayılı CMK"nin 196/2. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.12.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.