MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 30.03.2015 tarih ve 2015/281-2015/201 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının ...."deki 400.021 adet hissesini müvekkiline satarak devir ve temlik ettiğini, 31.03.2011 tarihli yönetim kurulu kararı ile kabul edildiği ve şirket pay defterine kaydedildiğini, hisse devir bedelinin davalıya ödendiğini, davalının şirketin genel müdürü ve yönetim kurulu üyesi olduğu döneme ilişkin yapılan gümrük soruşturması sonucu 03.12.2013 tarihli ödeme emri üzerine şirket tarafından mayıs 2014"de toplam 48.163.696 TL vergi tahakkukunun ödendiğini, şirketin bu nedenle özvarlığının bu miktarda azaldığını, davalının ödemede bulunmadığını, hisse satımlarında da menkul satımlarındaki ayıp hükümlerinin uygulanacağının doktrinde kabul edildiğini iddia ederek, davaya konu hisselerin ayıplı olması nedeniyle şirket özvarlığındaki düşüşün müvekkile yapılan devir ve temlike konu hisselere tekabül eden şimdilik 204.647 TL"nin davaya konu vergi borcunun ödendiği tarihten itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, hisse satış ve devrinin iptaline ilişkin bir istemin bulunmadığı, davaya konu uyuşmazlığın TTK m. 4 kapsamında olmadığı ve TBK kapsamında kaldığı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş ve kararın kesinleşmesini müteakip talep halinde Nöbetçi Asliye Hukuk Mahkemesi"ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık anonim şirket hisse devir sözleşmesinden kaynaklanan, tahakkuk eden vergi borcunun ödenmesi nedeniyle alacak istemine ilişkindir. Anonim şirket hisse devri 6102 sayılı TTK"nın 2. kitabında düzenlenmiş, işbu dava da hisse devrine bağlı olarak açılmış olup, anılan yasanın 4. ve 5. maddeleri uyarınca ticaret mahkemeleri görevli olduğu halde mahkemece görevsizlik kararı verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 25.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.