MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- Sanık hakkında 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından açılan kamu davasında; sanığın savunmasında suçlamaları kabul etmediğini, 2009 yılı sonu 2010 yılı başlarında mükellefiyete ait defter ve belgeleri muhasebecisi ...’a vekalet karşılığında verdiğini, işlerle bu kişinin ilgilendiğini savunması, vergi denetmenleri tarafından ifadesine başvurulan mali müşavir ... ...’in sanığın muhasebesini tutmayı bıraktığında şirketin defter ve belgelerini ...’a teslim ettiğini beyan etmesi ve yine vergi denetmenleri tarafından ifadesine başvurulan ve sigortalı işçi olarak çalıştığı görülen ...’nın da ... isimli bir kişi ile muhatap olduğunu ifade etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
a) Sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaların asıllarının, bu faturaları kullanan mükellefler ve sanığın bağlı bulunduğu vergi dairesinden sorulmak suretiyle, getirtilip dosya içine konulması,
b) Faturaların sanığa gösterilerek yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması,
c) Sanığın savunmasında ismi geçen ... isimli kişinin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakkı hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi ve faturalar gösterilerek faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması,
d) Tanık ...’un da faturalardaki yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını söylemesi halinde yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların sanığa veya tanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
e) Faturalardaki yazı ve imzaların sanığa veya tanığa ait olmadığının anlaşılması ve/veya faturalar ile yukarıda ismi geçen kişiye ulaşılamaması halinde ise; faturaları kullanan şirket yetkililerinin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi yasaya aykırı,
2- Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.01.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.