Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/12106 Esas 2016/753 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TÜKETİCİ MAHKEMESİ SIFATIYLA)

Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 11/03/2015 gün ve 2015/186-2015/571 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 11.03.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Davacı vekili, 1.250,00 TL dosya masrafının müvekkiline iadesine ilişkin .... Kaymakamlığı Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığı"nın 12.11.2014 tarihli red kararının iptalini talep etmiş, mahkemece, davaya bakmaya görevli olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, 25/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.