Tebliğname No : 4 - 2011/105780
MAHKEMESİ : İstanbul 41. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/09/2010
NUMARASI : 2008/96 Esas, 2010/469 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret

İlk derece mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Seçimlik cezanın öngörüldüğü hakaret suçundan hüküm kurulurken, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeksizin hapis cezasının seçilmesi ve iddianamedeki sevk maddelerinde belirtilmeyen TCK"nın 125/4. maddesi uygulanmasına karşın sanığa veya müdafiine ek savunma hakkı tanınmayarak CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Sanığın birden fazla kamu görevlisine karşı gerçekleştirdiği görevi yaptırmamak için direnme eylemi nedeniyle TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca cezasının artırılmaması,
Her iki suça ilişkin temel cezaların alt sınırdan ve farklı sürelerle belirlenmesine karşın, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeksizin, TCK"nın 51/3. maddesindeki denetim sürelerinin 2 yıl olarak belirlenmesi,
Görevi yaptırmamak için direnme suçu nedeniyle hükmolunan ve ertelenen hapis cezası kısa süreli olmasına karşın, TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunlukları uygulanmak suretiyle aynı maddenin 4. fıkrasına aykırı davranılması,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen, 03/06/2008 gün ve 2008/149-163, 13/11/2007 gün, 2007/171-235 sayılı Kararlarında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK"nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu gözetilip, sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerekirken, aynı Kanunun 231/6. maddesinde yer alan objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeksizin, "TCK"nın 51. maddesinin uygulanacağı" şeklindeki yasal olmayan gerekçeyle hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı; sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 14/10/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.