Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/25711 Esas 2015/10837 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/25711
Karar No: 2015/10837

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/25711 Esas 2015/10837 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi         2014/25711 E.  ,  2015/10837 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
    2-Davacının yoksulluk nafakası talebi bulunmamaktadır. İstek olmadan re"sen yoksulluk nafakasına hükmedilemez. Bu husus nazara alınmadan davacı yararına yoksulluk nafakası tayini doğru bulunmamıştır.
    3-Mahkemece, müşterek çocuklardan ... ve ..."un velayetleri davalıya, diğer çocuk 31.05.2008 doğumlu ..."nın velayeti ise davacıya verilmiştir. Bu şekildeki düzenlemeye gerekçe olarak "..."nın yaşı, tercihi ve davalının bu çocuğun nesebi ile ilgili şüpheleri" gösterilmiştir. Davalının, bu çocuğun soybağıyla ilgili açmış olduğu bir dava mevcut değildir. Yargılama sırasında da bu yönde bir iddiası yoktur. Sosyal inceleme raporunu düzenleyen uzmana "bu çocuğun kendisinden olup olmadığı konusunda şüpheleri bulunduğunu" ifade etmiştir. Velayete ilişkin düzenlemede aslolan çocuğun üstün yararıdır. Davacının, ailesinin oturduğu evin altında "odunluk" tarzında bir odada yaşadığı, bu yerde asgari düzeydeki bir evde bulunması gereken mutfak, tuvalet ve banyo gibi alanların mevcut olmadığı, başka bir erkekle ilişkisinin olduğu, toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Uzman raporunda da, ..."nın velayetinin de davalıya verilmesinin uygun olacağını ifade edilmiştir. Öte yandan, haklı ve kabul edilebilir sebep ve olgular bulunmadıkça kardeşlerin birbirinden ayrılması da çocukların yararına değildir. Baba yanında bulunmasının çocuğun bedeni, fikri ve ahlaki gelişimine engel olacağı yönünde ciddi sebep ve deliller bulunmadığına göre, bu çocuğun velayetinin de davalıya bırakılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan bölümlerinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.05.2015(Çarş.)

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.