Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/3393 Esas 2019/5009 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3393
Karar No: 2019/5009
Karar Tarihi: 06.11.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/3393 Esas 2019/5009 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı Gıda San. Ve Tic. Ltd. Şti.'nin davacı Petrol Ürünleri San. Tic. A.Ş.'ye olan alacağına ilişkin davada hüküm veren yerel mahkemenin kararı, davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından reddedildi. Bu karar mahkeme hükmünün kesin olması sebebiyle temyiz istemlerinin reddine karar verildi. Kesinlik sınırı 41.530 TL olan kararın kesin niteliğinde olduğu belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesiyle HMK'ye eklenen EK-Madde 1 (yeniden değerleme oranı)

19. Hukuk Dairesi 2017/3393 E. , 2019/5009 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... Petrol Ürünleri San. Tic. A.Ş. vekili Av.... ile davalı ... Gıda San. Ve Tic. Ltd. Şti. vekili Av. ... arasındaki alacak davası hakkında Mersin 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nden verilen 2012/202 esas, 2016/546 karar sayılı 06.12.2016 tarihli hükmün davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi 2017/264 esas, 2017/208 karar sayılı, 14.03.2017 tarihli kararı ile istinaf talebinin reddine karar verilmiştir. Bu kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
- K A R A R -
Yerel mahkemece verilen 06.12.2016 tarihli karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11.Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin reddine karar verilmiş ve bu karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1. a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesiyle HMK"a eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530 TL"dir.
Temyize konu edilen miktarın 20.000 TL olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesinin 14.03.2017 tarihli kararı kesin niteliktedir. Kesin olan kararın temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 06/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.