1. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1907 Karar No: 2015/5087 Karar Tarihi: 26.10.2015
Kasten öldürmeye teşebbüs - konut dokunulmazlığını bozmak - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1907 Esas 2015/5087 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Ceza Dairesi tarafından onaylanan bir kararın içeriği yer almaktadır. Sanığın kasten öldürmeye teşebbüs ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından cezalandırıldığı belirtilmiştir. Mahkeme, delillerin incelenmesi sonucu suçların niteliği tayin edilerek cezanın azaltılması kararına varmıştır. Ayrıca, zorunlu müdafii ücretinin tahsil edilemeyeceği konusunda da hüküm verilmiştir. Kararda TCK'nun 29. ve 119. maddeleri, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 90. maddesi, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK'nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı kanunun 13. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi yer almaktadır.
1. Ceza Dairesi 2015/1907 E. , 2015/5087 K. "İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, konut dokunulmazlığını bozmak
1- Mağdur .... ...."un, sanık ... .... kefil olduğu kira bedelini ödememesinin ve evi tahliye etmemesinin özel hukuk ilişkisi mahiyetinde olduğu ve sanık lehine haksız tahrik oluşturmayacağı gözetilmeden, TCK"nun 29. maddesinin tatbiki suretiyle eksik ceza tayini ve konut dokunulmazlığını ihlal suçunda TCK"nun 119. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış ve buna bağlı olarak tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. 2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten öldürmeye teşebbüs ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezaları azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafilerinin eksik incelemeye, suç vasfına, tahrikin derecesine, delillerin hatalı değerlendirildiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına ve “480,50 TL” olan yargılama giderleri toplamının “136,50 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 26/10/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.