Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1644 Esas 2015/10037 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1644
Karar No: 2015/10037
Karar Tarihi: 02.11.2015

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1644 Esas 2015/10037 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir cinsel taciz davasında, hüküm temyiz edildi. Ancak sanığa yapılan tebligatın usulsüz olduğu gerekçesiyle temyiz talebi reddedildi. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezaları kesin nitelikte sayılmaktadır. Bu nedenle, cinsel taciz suçundan verilen cezanın miktarı itibariyle hükmün temyizi mümkün değildir ve temyiz talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi ve CMUK'un 305/1. ve 317. maddeleri kararda geçmektedir.

14. Ceza Dairesi 2015/1644 E. , 2015/10037 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2013/186697
MAHKEMESİ : Kapatılan Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesi: (Ankara 27. Asliye Ceza Mahkemesi)
TARİHİ : 06.09.2012
NUMARASI : 2010/1390 Esas, 2012/2216 Karar
SUÇ : Cinsel taciz

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi.
Gerekçeli kararın yokluğunda hüküm kurulan sanığın yengesi A.. D.."e 13.12.2012 tarihinde tebliğ edildiği ancak muhatabın ikamette bulunmama sebebi ile tebligat yapılan kişinin muhatapla aynı konutta oturup oturmadığının belirtilmemesi nedeniyle tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla sanığın 21.12.2012 havale tarihli dilekçeyle vaki temyiz talebinin öğrenme üzerine süresinde olduğunun kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup cinsel taciz suçundan verilen cezanın miktarı itibariyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olması nedeniyle hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanununun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.