MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25/12/2014 tarih ve 2014/426-2014/472 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında "Acentelik Sözleşmesi” akdedildiğini, davalı şirketin sözleşmeyi tek taraflı olarak “sebep ve neden göstermeksizin” feshettiğini, fesih işleminin hukuka aykırı olduğunu, haklı bir nedene dayanmadığını ileri sürerek, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla, 3.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın akdin feshi tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının maddi tazminat talebinin zamanaşımına uğradığını, acentelik sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini, davacı acentenin davalı müvekkil şirketi zarara uğrattığını ve yıllık prim oranlarının devamlı olarak düşüşte olduğunu, tazminat tutarının fahiş olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia,savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı sirketin fesih gerekçesinin üretim düşmesi ve pörtföyün sürekli zarar görmesine dayalı olduğu, davacı acentenin oluşturduğu poliçelere ilişkin hasar durumunu bilemeyecek olsa da, hasar prim sonuçlarının sürekli zarar etmesinin müşteri seçiminde özenli davranılmadığını gösterebilecek bir husus olduğu, davacı acentanın çoklu acente şeklinde çalıştığı, diğer sigorta şirketlerine de müşteri temin ettiği, davalının sözleşmeyi feshetmekte haklı olduğu, sigorta şirketinin acente tarafından bulunan yeni müşteriler sayesinde sözleşme ilişkisinin sona ermesinden sonra da önemli menfaatler elde etmesi şartı bakımından ise davacının çoklu acente olarak faaliyet göstermesi, bu hususun sözleşmeye aykırı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.