MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi



Dairemizce de benimsenen, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.02.2007 tarih 5/46-39 sayılı kararında da açıklandığı üzere, mahkemece 5271 sayılı CMK"nin 232/6. maddesi uyarınca başvurulması olanaklı yasa yolunun, süresinin, başvuru yapılacak merci ile başvuru şeklinin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi zorunlu olup; hükümlü olarak ceza infaz kurumunda bulunan sanığa 27.11.2015 tarihli ek karar, 30.11.2015 tarihinde tebliğ edilirken CMK"nin 35/3. maddesi uyarınca görevli tarafından ek karar okunup anlatılmadığı gibi ek kararın hüküm fıkrasında hükümlü olarak ceza infaz kurumunda bulunan sanığa Cezaevi idaresi aracılığı ile hükmü temyiz edilebileceği de hatırlatılmadığından, ek karara yönelik temyizin süresinde olduğu kabul edilmiştir.
Sanığın yokluğunda verilen kararın, aynı zamanda bilinen en son adresi olan MERNİS adresine öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği gerekirken, doğrudan Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince yapılan 15/04/2014 tarihli tebliğ işlemi usulsüz olduğundan; sanığın öğrenme üzerine hükmü yasal süresinde temyiz ettiği anlaşılmakla temyiz isteminin reddine ilişkin karar kaldırılarak yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin 8. fıkrasının son cümlesine göre, sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 14/01/2011 tarihi ile denetim süresi içinde sanığın işlediği ikinci suçun suç tarihi olan 27/04/2012 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen resmi belgede sahtecilik suçunun, Kanun’da öngörülen cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, inceleme dışı sanık ...’in sorgusunun yapıldığı 16.07.2010 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış,sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK‟nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK‟nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 02/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.